استان آلبرتا کانادا

سرخپوستان سرخپوست حداقل 10 هزار سال پیش ، در اواخر آخرین عصر یخبندان ، وارد آلبرتا شدند. تصور می شود که آنها از سیبری به آلاسکا در یک پل زمینی در امتداد تنگه برینگ مهاجرت کرده اند و سپس احتمالاً از سمت شرقی کوه های راکی از طریق آلبرتا برای استقرار قاره آمریکا حرکت کرده اند. دیگران ممکن است به سواحل بریتیش کلمبیا مهاجرت کرده و سپس به داخل کشور نقل مکان کرده باشند. با گذشت زمان ، آنها به اقوام مختلف ملل اول متمایز شدند ، از جمله قبایل هند جلگه ای در آلبرتا جنوبی مانند قبیله کنفدراسیون بلک وت و دشت کری ، که عموماً با شکار بوفالو زندگی می کردند ، و قبایل شمالی تر مانند وودلند کری و چیپویان که شکار ، به دام افتاده و برای امرار معاش ماهیگیری کرده است

پس از ورود انگلیسی ها به کانادا ، تقریباً نیمی از استان آلبرتا ، در جنوب زهکشی رودخانه آتاباسکا ، بخشی از سرزمین روپرت شد که شامل تمام زمینهایی بود که رودخانه ها به خلیج هادسون می ریختند. این منطقه توسط چارلز دوم انگلستان در سال 1670 به شرکت خلیج هادسون (HBC) واگذار شد و شرکت های تجاری رقیب خز اجازه تجارت در آن را نداشتند.
رودخانه آتاباسکا و رودخانه های شمال آن در قلمرو HBC نبودند زیرا به جای خلیج هادسون به اقیانوس منجمد شمالی کشیده شدند و زیستگاه اصلی حیوانات خزدار بودند. اولین کاوشگر اروپایی منطقه آتاباسکا پیتر پوند بود که از متیل پورتاژ مطلع شد ، که اجازه می داد از رودخانه های جنوبی به رودخانه های شمال سرزمین روپرت سفر کنید. تاجران خز شرکت North West (NWC) مونترال را برای رقابت با HBC در 1779 تشکیل دادند. NWC بخش شمالی قلمرو آلبرتا را اشغال کرد. پیتر پوند در سال 1778 قلعه آتاباسکا را در لاک بیچه ساخت. رودریک مکنزی ده سال بعد در 1788 قلعه چیپویان را در دریاچه آتاباسکا ساخت. پسرعمویش ، سر الکساندر مکنزی ، رودخانه ساسکاچوان شمالی را تا شمالی ترین نقطه آن در نزدیکی ادمونتون دنبال کرد ، سپس با پای پیاده به سمت شمال حرکت کرد. ، به سمت رودخانه آتاباسکا ، که به دنبال آن به دریاچه آتاباسکا رفت ، رفت. در آنجا بود که او رودخانه خروجی قدرتمندی را که نام او را دارد - رودخانه مکنزی - کشف کرد و از رودخانه خروجی آن در اقیانوس منجمد شمالی پیروی کرد. با بازگشت به دریاچه آتاباسکا ، رودخانه صلح را در بالادست دنبال کرد و سرانجام به اقیانوس آرام رسید و بنابراین اولین اروپایی شد که از قاره آمریکای شمالی در شمال مکزیک عبور کرد.
جنوبی ترین بخش آلبرتا بخشی از قلمرو فرانسه (و اسپانیایی) لوئیزیانا بود که در سال 1803 به ایالات متحده فروخته شد. در سال 1818 ، بخش لوئیزیانا در شمال موازی چهل و نهم به بریتانیای کبیر واگذار شد.
فورت چیپویان ، پست تجاری و مقر اصلی منطقه ای شرکت هادسون بی در سال 1820
تجارت خز در شمال گسترش یافت ، اما نبردهای خونینی بین رقیب HBC و NWC رخ داد و در سال 1821 دولت بریتانیا آنها را مجبور به ادغام برای توقف خصومت ها کرد. تا سال 1870 ، زمانی که دولت تازه تاسیس کانادا زمین روپرت را خریداری کرد ، تجارت تلفیقی شرکت خلیج هادسون در آلبرتا حاکم بود. آلبرتا شمالی تا سال 1870 در قلمرو شمال غربی قرار داشت ، زمانی که سرزمین آن و روپرت به سرزمین های شمال غربی کانادا تبدیل شد.
اولین ملل با پیمان هایی با تاج مذاکره کردند که در آن تاج صاحب سرزمینی شد که بعداً آلبرتا شد ، و تاج متعهد به حمایت مداوم ملل اول شد و حقوق شکار و ماهیگیری آنها را تضمین کرد. معاهدات مهم آلبرتا عبارتند از پیمان 6 (1876) ، معاهده 7 (1877) و پیمان 8 (1899).
منطقه آلبرتا به عنوان بخشی از سرزمین های شمال غربی در سال 1882 ایجاد شد. با افزایش شهرک ، نمایندگان محلی به مجمع قانونگذاری شمال غرب اضافه شدند. پس از مبارزات طولانی برای خودمختاری ، در سال 1905 ، منطقه آلبرتا بزرگ شد و وضعیت استانی به خود گرفت ، با انتخاب الکساندر کامرون رادرفورد به عنوان نخست وزیر اول. کمتر از یک دهه بعد ، جنگ جهانی اول چالش های خاصی را برای استان جدید ایجاد کرد زیرا تعداد فوق العاده ای از داوطلبان کارگران نسبتاً کمی را برای حفظ خدمات و تولید باقی گذاشتند. بیش از 50 درصد از پزشکان آلبرتا برای خدمت در خارج از کشور داوطلب شدند.
مرکز شهر کلگری یکی از چندین منطقه ای بود که در جریان سیل آلبرتا در سال 2013 دچار آسیب شد.
در 21 ژوئن 2013 ، در طول سیل آلبرتا 2013 آلبرتا بارندگی شدید را تجربه کرد که باعث جاری شدن سیل های فاجعه بار در بسیاری از نیمه جنوبی استان در امتداد رودخانه ها و شاخه های بو ، آربو ، هایوود و اولدمن شد. ده ها شهرداری در آلبرتا جنوبی در 21 ژوئن با بالا آمدن سطح آب و قرار دادن جوامع متعدد تحت فرمان تخلیه ، وضعیت اضطراری محلی اعلام کردند.
در سال 2016 ، آتش سوزی منجر به بزرگترین تخلیه ساکنان در تاریخ آلبرتا شد ، زیرا بیش از 80،000 نفر دستور تخلیه داده شدند

بر اساس سرشماری سال 2016 ، آلبرتا دارای 4،067،175 نفر جمعیت در 1،527،678 نفر از مجموع 1،654،129 مسکن خود بوده است که 11.6 درصد نسبت به جمعیت سال 2011 آن 3،645،257 نفر تغییر کرده است. با مساحت 640،330.46 کیلومتر مربع (247.2232.97 مایل مربع) ، دارای تراکم جمعیت 6.4 در کیلومتر مربع (16.5/مایل مربع) در سال 2016 بود. آمار کانادا این استان را در سه ماهه دوم سال 2021 ، 4.444.277 نفر تخمین زده است.
از سال 2000 ، جمعیت آلبرتا نرخ رشد نسبتاً بالایی را تجربه کرده است ، عمدتا به دلیل رشد اقتصادی آن. بین سالهای 2003 و 2004 ، این استان دارای نرخ زاد و ولد بالا (در مقایسه با برخی از استانهای بزرگتر مانند بریتیش کلمبیا) ، مهاجرت نسبتاً زیاد و میزان بالای مهاجرت بین استانی در مقایسه با سایر استانها بود. در سال 2016 ، آلبرتا با میانگین سنی 36.7 سال دارای جوانترین جمعیت در بین استانها بود ، در حالی که میانگین کشوری 41.2 سال بود. همچنین در سال 2016 ، آلبرتا دارای کمترین نسبت سالمندان (12.3)) در بین استانها و یکی از بالاترین سهم جمعیت کودکان (19.2)) بود ، که بیشتر به جمعیت جوان و رو به رشد آلبرتا کمک کرد.
حدود 81 درصد از مردم در مناطق شهری و تنها حدود 19 درصد در مناطق روستایی زندگی می کنند. کریدور کلگری - ادمونتون شهری ترین منطقه در این استان است و یکی از پرجمعیت ترین مناطق کانادا است. بسیاری از شهرها و شهرک های آلبرتا در تاریخ اخیر نرخ رشد بسیار بالایی را تجربه کرده اند. طبق سرشماری سال 2006 ، جمعیت آلبرتا از 73.022 در 1901 به 3.290.350 افزایش یافت

آلبرتا بیش از 1200 کیلومتر (750 مایل) از شمال به جنوب امتداد دارد. بنابراین آب و هوای آن بطور قابل توجهی متفاوت است. میانگین دمای بالا در ژانویه از 0 درجه سانتی گراد (32 درجه فارنهایت) در جنوب غربی تا -24 درجه سانتی گراد (-11 درجه فارنهایت) در شمال دور متغیر است. آب و هوا نیز تحت تأثیر وجود کوه های راکی ​​در جنوب غربی است ، که جریان بادهای غربی غالب را مختل می کند و باعث می شود قبل از رسیدن به استان ، بیشتر رطوبت خود را در دامنه های غربی رشته کوه ها ریخته و باران ببارد. سایه بر قسمت اعظم آلبرتا موقعیت شمالی و انزوا از سیستم های آب و هوایی اقیانوس آرام باعث می شود آلبرتا دارای آب و هوای خشک با اعتدال کمی از اقیانوس باشد. بارش سالانه از 300 میلی متر (12 اینچ) در جنوب شرقی تا 450 میلی متر (18 اینچ) در شمال ، به جز در دامنه کوه های راکی ​​که کل بارش از جمله بارش برف می تواند سالانه به 600 میلی متر (24 اینچ) برسد.
جنوب شرقی آلبرتا دارای آب و هوای استپی نیمه خشک است.
آلبرتا شمالی بیشتر تحت پوشش جنگل های شمالی قرار گرفته و دارای آب و هوای زیر قطبی است. منطقه کشاورزی جنوب آلبرتا دارای آب و هوای استپی نیمه خشک است زیرا میزان بارندگی سالانه کمتر از آبی است که بخار می شود یا گیاهان از آن استفاده می کنند. گوشه جنوب شرقی آلبرتا ، بخشی از مثلث پالیزر ، گرمای تابستان بیشتر و بارندگی کمتری را نسبت به سایر مناطق استان تجربه می کند و در نتیجه ، مشکلات مکرر عملکرد محصول و گاهی خشکسالی های شدید را متحمل می شود. آلبرتا غربی توسط کوه ها محافظت می شود و از دمای معتدل ناشی از بادهای زمستانی چینوک لذت می برد. مرکز و بخشهایی از شمال غربی آلبرتا در منطقه رودخانه صلح عمدتاً زمین پارک آسپن هستند ، زیستگاه انتقال دهنده بین دشتزار جنوبی و جنگل های شمالی در شمال.

آلبرتا دارای آب و هوای مرطوب قاره ای با تابستان های گرم و زمستان های سرد است. این استان برای سیستم های آب و هوایی سرد قطب شمال از شمال باز است ، که اغلب در زمستان شرایط بسیار سردی را ایجاد می کند. با جابجایی جبهه های بین توده های هوا به سمت شمال و جنوب در سراسر آلبرتا ، دما می تواند به سرعت تغییر کند. توده های هوایی قطب شمال در زمستان حداقل دمای بسیار متفاوتی را ایجاد می کنند که از -54 درجه سانتی گراد (-65 درجه فارنهایت) در آلبرتا شمالی تا -46 درجه سانتیگراد (-51 درجه فارنهایت) در جنوب آلبرتا متغیر است ، اگرچه درجه حرارت در این مناطق بسیار نادر است.
در تابستان ، توده های هوای قاره ای حداکثر دما را از 32 درجه سانتی گراد (90 درجه فارنهایت) در کوه ها تا بیش از 40 درجه سانتیگراد (104 درجه فارنهایت) در جنوب شرقی آلبرتا تولید کرده اند. آلبرتا یک استان آفتابی است. مجموع نور خورشید سالانه بین 1،900 تا کمی کمتر از 2600 ساعت در سال متغیر است. شمال آلبرتا در تابستان حدود 18 ساعت از روز روشن می شود. میانگین دمای روز در حدود 21 درجه سانتی گراد (70 درجه فارنهایت) در دره های کوه راکی ​​و شمال شمالی ، تا حدود 28 درجه سانتی گراد (82 درجه فارنهایت) در دشت خشک جنوب شرقی متغیر است. مناطق شمالی و غربی استان بارندگی بیشتری را تجربه می کنند و میزان تبخیر کمتری ناشی از دمای خنک تابستان است. بخش های جنوبی و شرقی-مرکزی مستعد شرایط خشکسالی هستند که گاهی اوقات برای چندین سال ادامه می یابد ، اگرچه حتی این مناطق می توانند بارش سنگینی دریافت کنند ، گاهی اوقات منجر به سیل می شوند.
در زمستان ، دستگاه برش آلبرتا ، نوعی طوفان شدید و سریع زمستانی است که عموماً در استان یا در نزدیکی استان ایجاد می شود و با سرعت زیاد توسط جت جریان قطبی قاره ای ، بر بقیه مناطق جنوبی کانادا و سطح شمالی آن فرود می آید. ایالات متحده. در جنوب غربی آلبرتا ، زمستان های سرد اغلب با وزش باد گرم و خشک شینوک از کوه ها قطع می شود ، که می تواند دمای هوا را از شرایط یخبندان به بالای نقطه انجماد در مدت زمان بسیار کوتاهی برساند. طی یک شینوک ثبت شده در نهر Pincher ، دمای هوا از -19 به 22 درجه سانتیگراد (2.2 تا 72 درجه فارنهایت) تنها در یک ساعت افزایش یافت. منطقه اطراف لتبریج بیشترین تعداد چینوک را دارد ، به طور متوسط ​​30 تا 35 روز چینوک در سال. کلگری 56٪ احتمال کریسمس سفید دارد ، در حالی که Edmonton 86٪ شانس دارد.
بعد از ساسکاچوان ، آلبرتا بیشترین گردباد را در کانادا تجربه می کند که بطور متوسط ​​15 بار در سال تأیید می شود. رعد و برق ، برخی از آنها شدید ، در تابستان مکرر ، به ویژه در مرکز و جنوب آلبرتا. منطقه ای که پیرامون کریدور کلگری - ادمونتون وجود دارد ، دارای بیشترین تعداد تگرگ در کانادا است ، که ناشی از بلند شدن کوه نوردی از کوههای راکی ​​و افزایش چرخه ارتقاء/سقوط لازم برای تشکیل تگرگ است.

مانند هر استان کانادایی ، قانونگذار آلبرتا (تقریباً) دارای اختیار انحصاری برای وضع قوانین مربوط به تحصیل است. از سال 1905 ، قوه مقننه از این ظرفیت برای ادامه مدل هیئت مدیره مدارس دولتی و جداگانه منتخب محلی که قبل از سال 1905 ایجاد شده بود ، و همچنین ایجاد و تنظیم دانشگاه ها ، کالج ها ، موسسات فنی و سایر اشکال و موسسات آموزشی (مدارس دولتی دولتی ، مدارس خصوصی ، آموزش خانگی).

ابتدایی و ثانویه
در آلبرتا چهل و دو حوزه قضایی برای مدارس دولتی وجود دارد و هفده حوزه قضایی برای مدارس جداگانه فعالیت می کنند. شانزده حوزه قضایی مدارس مجزا دارای رای دهندگان کاتولیک و یکی دیگر (سنت آلبرت) دارای رای دهندگان پروتستان هستند. علاوه بر این ، یک مدرسه جداگانه پروتستان ، گلن ایون ، به عنوان یک بخش آموزش منطقه سنت پل زنده می ماند. شهر لویدمینستر در مرز آلبرتا/ساسکاچوان واقع شده است و هر دو سیستم مدارس عمومی و جداگانه در آن شهر به شماره های بالا محاسبه می شود: هر دوی آنها طبق قانون ساسکاچوان عمل می کنند.

سالهاست که دولت استان بخش اعظم هزینه های ارائه آموزش K -12 را تأمین کرده است. قبل از 1994 هیئت مدیره مدارس دولتی و جداگانه در آلبرتا دارای اختیار قانونگذاری بودند که مالیات محلی بر املاک را به عنوان حمایت تکمیلی برای آموزش محلی وضع کنند. در سال 1994 دولت استان این حق را برای هیئت مدیره مدارس دولتی حذف کرد اما برای هیئت مدیره مدارس جداگانه. از سال 1994 ، مالیات بر اموال برای حمایت از آموزش K -12 همچنان ادامه دارد. تفاوت در این است که نرخ آسیاب در حال حاضر توسط دولت استان تعیین می شود ، پول توسط مقامات محلی شهرداری جمع آوری شده و به دولت استانی واریز می شود. قوانین مربوطه ایجاب می کند که تمام مالیاتی که از این مالیات بر دارایی جمع آوری می شود باید به حمایت از آموزش K -12 ارائه شده توسط هیئت مدیره مدارس برسد. دولت استانی وجوه مالیات بر املاک را از سراسر استان جمع آوری کرده و طبق فرمول به حوزه های دولتی و جداگانه مدارس و مقامات فرانکفونی توزیع می کند.

هیئت مدیره مدارس دولتی و جداگانه ، مدارس معتبر و مدارس خصوصی همه از برنامه مطالعات و برنامه درسی تأیید شده توسط اداره آموزش و پرورش استان (آموزش و پرورش آلبرتا) پیروی می کنند. معلمان مدرسه های خانگی ممکن است برنامه مطالعاتی را دنبال کنند یا برنامه مطالعاتی خود را تدوین کنند. مدارس دولتی و جداگانه ، مدارس خصوصی و مدارس خصوصی تأیید شده همه از معلمانی استفاده می کنند که دارای گواهینامه آموزش آلبرتا هستند ، آنها آزمونهای پیشرفت تحصیلی استان و امتحانات دیپلم تعیین شده توسط آموزش و پرورش آلبرتا را اجرا می کنند و ممکن است گواهینامه های فارغ التحصیلی دبیرستان را که توسط آموزش آلبرتا تأیید شده است ، اعطا کنند.

پس از متوسطه

دانشگاه آلبرتا ، واقع در ادمونتون و تأسیس در سال 1908 ، قدیمی ترین و بزرگترین دانشگاه آلبرتا است. دانشگاه کلگری ، زمانی وابسته به دانشگاه آلبرتا بود ، در سال 1966 خودمختار شد و اکنون دومین دانشگاه بزرگ در آلبرتا است. دانشگاه آتاباسکا ، که بر آموزش از راه دور تمرکز دارد و دانشگاه لتبریج به ترتیب در آتاباسکا و لتبریج واقع شده اند.

در اوایل سپتامبر 2009 ، دانشگاه مونت رویال دومین دانشگاه دولتی کلگری شد و در اواخر سپتامبر 2009 ، حرکتی مشابه باعث شد دانشگاه مک ایوان دومین دانشگاه دولتی ادمونتون شود. 15 دانشکده هستند که به همراه دو موسسه فنی ، موسسه فناوری آلبرتا شمالی و موسسه فناوری آلبرتا جنوبی ، بودجه عمومی مستقیم دریافت می کنند. دو کالج ، کالج گوزن قرمز و کالج منطقه ای گراند پریری ، توسط دولت آلبرتا تأیید شدند تا به دانشگاه های دارای مدرک تحصیلی تبدیل شوند.

همچنین بسیاری از موسسات خصوصی پس از متوسطه ، عمدتا دانشگاه های مسیحی ، وجود دارد که تعداد کل دانشگاه ها را به 12 می رساند. همچنین دانشجویان می توانند هنگام حضور در موسسات خصوصی منتخب ، وام و کمک های دولتی دریافت کنند. در سال 2005 بر سر افزایش هزینه تحصیلات تکمیلی برای دانش آموزان (برخلاف مالیات دهندگان) اختلاف نظر وجود داشت. در سال 2005 ، رالف کلاین ، نخست وزیر قول داد که شهریه را مسدود کرده و راههای کاهش هزینه های تحصیل را بررسی می کند.

اقتصاد آلبرتا یکی از قوی ترین اقتصاد جهان بود که توسط صنعت رو به رشد نفت و تا حدی از کشاورزی و فناوری پشتیبانی می شد. در سال 2013 ، سرانه تولید ناخالص داخلی آلبرتا از ایالات متحده ، نروژ یا سوئیس فراتر رفت و با 84،390 دلار کانادا از استان های دیگر کانادا بالاترین بود. این میزان 56 درصد بیشتر از میانگین کشوری 53870 دلار کانادا و بیش از دو برابر برخی از استان های آتلانتیک بود. در سال 2006 ، انحراف از میانگین ملی بیشترین انحراف برای هر استان در تاریخ کانادا بود. بر اساس سرشماری سال 2006 ، متوسط ​​درآمد سالانه خانواده پس از مالیات 70،986 دلار در آلبرتا بود (در مقایسه با 60،270 دلار در کل کانادا). در سال 2014 ، آلبرتا دومین اقتصاد بزرگ کانادا پس از انتاریو را داشت ، با تولید ناخالص داخلی بیش از 376 میلیارد دلار. تولید ناخالص داخلی استان محاسبه شده با قیمت های پایه در سال 2017 با 4.6 درصد افزایش به 327.4 میلیارد دلار رسید که بیشترین افزایش ثبت شده در کانادا بود و دو سال متوالی کاهش را پایان داد.

پیش بینی می شود نسبت بدهی آلبرتا به تولید ناخالص داخلی در سال مالی 2021-2022 به 12.1 درصد برسد و در سال بعد به 11.3 درصد برسد.

کریدور کلگری-ادمونتون شهری ترین منطقه در استان و یکی از متراکم ترین مناطق کانادا است. مساحت این منطقه تقریباً 400 کیلومتر از شمال به جنوب است. در سال 2001 ، جمعیت راهرو کلگری-ادمونتون 2.15 میلیون نفر (72 درصد از جمعیت آلبرتا) بود. همچنین یکی از مناطق با رشد سریع در کشور است. مطالعه ای در سال 2003 توسط گروه مالی TD Bank نشان داد که کریدور تنها مرکز شهری کانادایی است که با حفظ کیفیت زندگی کانادایی و ارائه مزایای مراقبت های بهداشتی جهانی ، تنها ثروت ایالات متحده را جمع آوری کرده است. این مطالعه نشان داد که سرانه تولید ناخالص داخلی در کریدور 10 بالاتر از متوسط ​​کلان شهرهای ایالات متحده و 40 بالاتر از سایر شهرهای کانادا در آن زمان بود.

موسسه فریزر اظهار می کند که آلبرتا همچنین دارای آزادی اقتصادی بسیار بالایی است و آلبرتا را به عنوان آزادترین اقتصاد کانادا و دومین اقتصاد آزاد در بین ایالات ایالات متحده و استانهای کانادا ارزیابی می کند.

در سال 2014 ، مجموع صادرات کالا 121.4 میلیارد دلار آمریکا بوده است. درآمد انرژی 111.7 میلیارد دلار و صادرات منابع انرژی 90.8 میلیارد دلار است. مبلغ دریافتی نقدی مزرعه از محصولات کشاورزی 12.9 میلیارد دلار بوده است. مجموع حمل و نقل محصولات جنگلی 5.4 میلیارد دلار و صادرات آن 2.7 میلیارد دلار بوده است. فروش محصولات تولیدی بالغ بر 79.4 میلیارد دلار بود و صنایع فناوری اطلاعات و ارتباطات آلبرتا بیش از 13 میلیارد دلار درآمد کسب کردند. در مجموع ، تولید ناخالص داخلی آلبرتا در سال 2014 در سال 2007 به 364.5 میلیارد دلار یا در سال 2015 به 414.3 میلیارد دلار رسید. در سال 2015 ، تولید ناخالص داخلی آلبرتا با وجود قیمت پایین نفت افزایش یافت. با این حال ، با نرخ رشد تا 4.4 and و 0.2 پایین ناپایدار بود. اگر تولید ناخالص داخلی در دو سه ماهه پایانی سال 2015 به طور متوسط ​​2.2 باقی بماند ، تولید ناخالص داخلی آلبرتا باید تا پایان سال 2015 از 430 میلیارد دلار فراتر رود. با این حال ، تحقیقات RBC Economics پیش بینی می کند که رشد تولید ناخالص داخلی واقعی آلبرتا به طور متوسط ​​0.6 در دو سه ماهه گذشته باشد. این برآورد رشد تولید ناخالص داخلی واقعی را تنها 1.4 برای سال 2015 پیش بینی می کند. مثبت پیش بینی رشد 10.8 در تولید ناخالص داخلی اسمی ، و احتمالاً بالای 11 در سال 2016 است.

طبق قوانین کانادا، تمام استان‌ها و مناطق باید نظام بهداشت و درمان عمومی و سراسری را به تمام شهروندان قانونی کانادا ارائه کنند. در نتیجه، اکثر خدمات پایه‌ای بهداشت و درمان در کانادا بدون هزینه‌های مستقیم برای شهروندان خواهد بود. جراحی‌هایی که موارد انتخابی هستند و تأثیری در حیات ندارند (همانند، جراحی‌های زیبایی و تعدادی از جراحی‌های دندان پزشکی) به صورت کلی تحت پوشش دولت نیستند، اما لیست خدمات تحت پوشش دولت استان به استان متفاوت می‌باشد. آلبرتا، همانند بقیه استان‌های کانادا، دارای نظام خدمات درمانی سراسری و عمومی می‌باشد. سالیانه رقم تقریبی ۳۵۰۰ دلار به ازاء هر نفر در این استان برای خدمات درمانی هزینه می‌شود، که از بالاترین‌ها در کانادا می‌باشد.

آلبرتا در سال ۱۹۰۵ به عنوان استانی مجزا به اتحادیه کانادا پیوست. این استان نام خود را از چهارمین دختر ملکه ویکتوریا برگرفته‌است. قبل از اینکه به شرایط استانی برسد، آلبرتا به عنوان منطقه‌ای از مناطق شمال-غرب تحت کنترل بود. تا سال ۱۸۶۸، مناطق این استان به همراه دیگر مناطق بزرگ که امروزه کانادا را شکل می‌دهند تحت کنترل شرکت Hudson’s Bay کانادا بوده‌اند.

قبل از رسیدن مهاجران اروپایی در سال ۱۷۰۰، اولین مردم بومی نزدیک به ۸۰۰۰ سال در این منطقه زندگی می‌کردند. خیلی از این مردم بومی توسط مهاجران اروپایی جابه‌جا شدند، اما در عین حال اجتماعات بومی باقی ماندند و در حال حاضر نقش بسیار مهمی را در تاریخ آلبرتا بازی می‌کنند. آلبرتا به عنوان یک استان به همراه همسایه شرقی خود، ساسکاچوان، در سال ۱۹۰۵ به اتحادیه کانادا پیوست. آلبرتا از لحاظ کشاورزی و تولیدات معدن در بالاترین رده قرار دارد. این استان به شدت تحت تأثیر قحطی در سال ۱۹۲۰ قرار گرفت اما با برنامه‌های قوی دولت از این شرایط خارج شد. جهش اقتصادی صنعت نفت و گاز که به شدت باعث سودآوری برای این استان در این روزها شده‌است، در سال ۱۹۴۷ آغاز شد. با کمک موفقیتی که از ثروت‌های طبیعی نصیب این استان شد، آلبرتا موفق به سرمایه‌گذاری بر اقتصاد و نظام آموزشی خود شد و توانست اقتصادی مدرن و شکوفا که امروزه در این استان در جریان است را به وجود بیاورد.

آلبرتا فرهنگی منحصر به فرد و پر جنب و جوش دارد که توسط مهاجران شکل گرفته‌است. در کل این استان به خصوص شهرهای ادمونتون و کالگری از فرهنگ‌ها، غذاها، موسیقی و هنر اجتماعاتی از سرتاسر دنیا برخوردار هستند. برای مثال یکی از این موارد فرهنگ مهاجران برای نمایش عمومی در کالگری، Carifest است؛ جشن سالیانه فرهنگی کارائیبی‌ها در این استان.

با آمیخته شدن فرهنگ تمام این اجتماعات گوناگون، شهرهای آلبرتا همگی بین‌المللی شده‌اند. در سال ۱۹۸۸، شهر کالگری با میزبانی مسابقات المپیک زمستانی خود را به معرض نمایش دنیا قرار داد. ادمونتون برای فستیوال‌های معروف خود، به خصوص فستیوال Edmonton Fringe، که در نوع خود بعد از فستیوال Edinburgh بزرگترین می‌باشد، شناخته شده‌است. ادمونتون همچنین برای «بازار غربی ادمونتون»، بزرگترین بازار سربسته دنیا، شناخته شده‌است.

فرهنگ آلبرتا همچنین تا حدودی تحت تأثیر تاریخ خود از مهاجران اولیه و کشاورزی سنتی فراگرفته‌است. بهترین مثال از این «فرهنگ کابویی»، فستیوالی در کالگری به نام Stampede است که برنامه‌هایی نظیر گاو بازی و طناب بازی را شامل می‌شود. فستیوال Stampede به همراه جشن‌های کناره خود سالیانه نزدیک به ۱٫۲ میلیون گردشگر را به کالگری جذب می‌کند.